Waarom het muisstil is op IBIZA

Wie op zoek is naar rust, kalmte en vrede denkt niet meteen aan Ibiza als zeilbestemming. Geheel ten onrechte.
Eenmaal weg van het discotheekgewoel biedt Ibiza enkele van de meest ongerepte baaitjes van de Middellandse Zee. Startplaats van onze zesdaagse zeiltrip is Sant Antoni, na Ibiza-stad de belangrijkste haven van het eiland en ook de enige startplek voor zeilcharters. Meer zelfs: er is slechts één bedrijf die ze aanbiedt. In tegenstelling tot het vlakbij gelegen Mallorca waar de aanbieders elkaar voor de voeten lopen, is dat toch opmerkelijk.

Igor Ibarguchi, eigenaar van Rumbo Norte, het charterbedrijf in kwestie, legt uit hoe dat komt. ‘Omdat iedereen op het eiland werk vindt in het uitgaansleven en wonen hier door die toeristische drukte superduur is, vind je hier niet makkelijk personeel. Dat maakt dat alle materiaal voor herstellingen uit Mallorca moet komen, wat veel duurder is.’ Komt daarbij dat er hier in tegenstelling tot in Mallorca weinig jachthavens zijn.

‘Het eiland hangt administratief af van Mallorca, waar ze er niet zo voor te vinden zijn om te investeren in plezierhavens en aanlegplekken voor Ibiza, dat zo een concurrent zou kunnen vormen’, zegt Igor.
Het feit dat het hier niet stikt van de charters, maakt de huurprijzen wel iets duurder, maar daar tegenover staat dat we de volgende week nagenoeg de zee voor ons alleen hebben. Let wel: we maakten deze trip eind mei, net voor het hoogseizoen losbarstte. Dan komen de protserige megamotorjachten met feestende opvarenden wel massaal buiten.
Nu zijn de enige buren in de baaitjes waar we aanleggen meestal stijlvolle en zeewaardige jachten van cruisers die Ibiza aandoen als stopplaats voor een langere reis door de Middellandse Zee.

Dag 1: Sant Antoni – Cala Llentrisca.
Er staat een stevige westenwind van 25 knopen in de haven San Antoni en als we enkele van onze buren in de problemen zien komen bij het vertrek doordat hun boeg in de meertouwen van de buren waait, besluiten we nog even geduld uit te oefenen.

Vroeg in de namiddag gooien we tussen twee windstoten door toch de trossen los van onze “Daddy Cool”, een Jeanneau Sun Odissey 439 uit 2013, en kruisen op in de richting van de grote eilanden die voor de baai van Sant Antoni liggen, waarna we zuidwaarts de kust volgen. Al snel doemt het iconische merkpunt op van maritiem Ibiza: Es Vedrà, twee spectaculaire rotsmassieven die als een baken de oostkust van het eiland bewaken.
Igor raadde ons aan om in Port de Porroig te gaan liggen, een baai van waaruit we met de dinghy de legendarische Blue Marlin discotheek kunnen aandoen, om toch iets van het feestgedruis van het eiland mee te pikken. Maar we zijn hier gekomen om de stilte op te zoeken, en besluiten niet van ons plan af te wijken. Na grondig bestuderen van de kaart vinden we het kleine baaitje Cala Llentrisca (zie foto blz. 6 & 7) geschikt, omdat het beschutting biedt tegen de aanhoudende wind en er geen dorpen of hotels in de buurt te bekennen zijn.

Dag 2: Cala Llentrisca – Espalmador
We nemen voor het eerst onze dinghy van het dek en varen naar het spierwitte kiezelstrand dat paradijselijk reflecteert in het helblauwe water om een verfrissende ochtendwandeling te maken langs een grillig wandelpad op de kliffen. Het biedt een eerste mooie blik op onze Daddy Cool die vredig in de ongerepte baai voor anker ligt.
Terug op het strand ontmoeten we een Madrileen die zich opmaakt om met een wetsuit, snorkel, zwemvliezen en een drijfplank met bagage het water in te stappen.

‘Ik zwem het hele eiland rond,’ vertelt hij laconiek alsof het om een zondags uitje ging. Hij is al twee weken onderweg en is bezig aan de laatste etappes richting Ibiza-stad. Dagelijks zwemt hij zes tot acht uur, telkens goed voor iets meer dan tien kilometer.
Hij is niet aan zijn proefstuk toe. Vorig jaar was hij van plan om rond Zanzibar te zwemmen. Wat maar half lukte omdat hij na twee weken door de politie uit het water geplukt werd en enkele dagen in de gevangenis belandde omdat er ‘geen wet was die zwemmen rond het eiland expliciet toestond.’

We wensen hem alle succes toe in zijn poging, en kijken bij het wegvaren toch maar extra uit onze doppen om te zien of het fluo-oranje topje van zijn snorkel niet ergens op onze vaarweg opduikt. De wind is weggevallen en dus zetten we de motor bij om voor het vallen van de avond in de baai van Espalmador te geraken.
In het hoogseizoen liggen hier boeien, die je op voorhand online moet reserveren, maar eind mei mogen we gewoon nog komen ankeren. Onze monden vallen open als we de paradijselijke baai binnenvaren. De vergelijking die we in veel reisgidsen lazen, lijkt te kloppen: dit is een stukje Caraïben in de Middellandse Zee, inclusief palmbomen, doorschijnend blauw water en hagelwitte stranden.

Dag 3: Espalmador – Cala Saona
Voor wie de naam Espalmador bekend in de oren klinkt: het eiland kwam begin dit jaar in de kranten, toen bekend raakte dat het gekocht was door de steenrijke maar discrete Vlaamse havenfamilie Cigrang. We trekken met onze dinghy op onderzoek uit om te zien wat hen bezielde. Uiteindelijk blijkt het maagdelijke zandstrand de enige publiek toegankelijke strook van het eiland.

De duinen erachter zijn een beschermd natuurgebied, waar we niet in mogen. Er loopt enkel een zandpad naar de modderbaden die achter droog struikgewas verscholen liggen. Beroemdheden als Paris Hilton kwamen hier ooit langs om hun lijf en leden te onderhouden, maar intussen is het baden verboden. Terecht, hoorden we eerder al bij ons vertrek in Sant Antoni, want uiteindelijk zijn die modderpoelen niet meer dan afvalmeertjes waar lokale bewoners jarenlang hun dode schapen en geiten in deponeerden. Het feit dat dit een beschermd natuurgebied is, betekent ook dat de Cigrangs er niets mogen aan veranderen of bijbouwen.

De modderpoelen zijn niet meer dan afvalmeertjes waar lokale bewoners jarenlang hun dode schapen en geiten in deponeerden.

Er staat een klein huis in het centrum van het eiland, maar de eigenlijke woning is een witte haciënda die uitkijkt op de baai met de tientallen voor anker liggende passanten.
We meren even aan bij de kleine kade voor het huis om van dichterbij te kijken. Behalve een onzichtbare tuinman die we in de verte bezig horen, is er niemand thuis. Eenvoudig, stijlvol maar niet overdreven luxueus, is onze conclusie als we van buiten uit een blik op de woning werpen.

Espalmador schuurt aan tegen Formentera, het kleinere broertje ten zuiden van Ibiza. We varen verder langs de Playa de Ses Illetes, de lange lage zandstrook van dat eiland die in de zomer een van de populairste stranden van de Middellandse Zee schijnt te zijn. Zelfs nu is het er al vrij druk, dus laten we de strandbars voor wat ze zijn en gaan ankeren in Cala Saona.

De wind is weer wat aangewakkerd maar komt inmiddels iets meer uit het zuiden, zodat de hoge rotsen voldoende bescherming bieden. In de zomer steken heel uitzonderlijk plotse stormen op die de plezierboten die zorgeloos voor anker liggen razendsnel in de problemen kunnen brengen.

Formentera heeft maar één haven en langs deze kant van het eiland zijn er slechts enkele baaitjes die bescherming bieden tegen westelijke stormen. Met de honderden boten die hier rondvaren tijdens de zomer kan zo’n plotse weersverandering voor hachelijke toestanden zorgen, bedenken we terwijl we voor de zekerheid nog een laatste keer het weerbericht checken.

Dag 4: Cala Saona – Es Ram
Vandaag zeilen we rustig verder langs de hoge kliffen ten zuiden van Formentera. We zijn nagenoeg alleen op het water en genieten van de eenzaamheid. We gaan voor anker in Es Ram, een vrij onbekende baai die enkel aangegeven staat in de lokale pilot-boek dat Igor ons gaf.

We varen met de dinghy naar de kant en verkennen de oeroude boothuisjes die zo typisch zijn voor deze eilanden. Ze lijken vervallen en verlaten, maar even later zien we toch een visser aankomen die met een bruuske versnelling van de motor zijn boeg onverschrokken op de houten rails gooit die vanuit de boothuisjes naar de waterkant lopen. Een kleine dieselmotor met katrol op de kant trekt zijn boot langzaam omhoog tot hij veilig beschut ligt tegen zon en wind.

Een mooie wandeling op de kliffen leidt ons naar de uiteinden van de toeristenstranden hier op het zuiden van het eiland, waar we de avond zien vallen met een gin tonic in de hand vanuit de Chiringuito Bartolo, wat ons betreft eens van de gezelligste en mooist gelegen strandbars van de Middellandse Zee. Al kan dat ook liggen aan het feit dat het onze eerste ijsblokjes zijn in vier dagen tijd.

Dag 5: Es Ram – Cala d’Hort
Vandaag vervolledigen we onze tocht rond Formentera en met een vriendelijke 3 beaufort maken we een lange noordwaartse diagonaal terug in de richting van de iconische rotsen van Es Vedrà waar we de eerste dag al langs voeren. Deze keer nemen we even de tijd om er tussenin te varen en zijn onder de indruk van de loodrechte wanden die 413 meter hoog boven de zee uittorenen. We kunnen bijna niet geloven dat er een pad naar boven loopt, van waarop je een mooi zicht krijgt op het vasteland van Ibiza. Al moet je blijkbaar wel uitkijken voor aanvallende meeuwen die hun broedsels verdedigen tegen indringers.

We gaan voor anker in Cala d’Hort, waar het tijdens de zomer drummen is om een plekje te vinden. We begrijpen waarom als we de avondzon zien blinken op de sprookjesachtige silhouetten van de twee eilanden.

Dag 6: Cala d’Hort – Sant Antoni
Onze Ryanair-vlucht vertrekt morgenochtend op het onmenselijke tijdstip van 6u15 dus moeten we vanavond zeker op tijd terug zijn in Sant Antoni om de boot uit te checken. Omdat het een zestien knopen waait, kan dat geen probleem zijn en we vliegen in een rotvaart terug richting onze startplek.

Het gaat zo snel dat we nog een uurtje de tijd hebben om even voor anker te gaan in de Cala Saladeta, een van de baaien die vlakbij Sant Antoni liggen maar alle karaktertrekken hebben van de meer afgelegen baaien die we op deze reis aangedaan hebben: steile rotsen, verfrissend struikgewas en de schilderachtige boothuisjes.

Dat het toeristisch seizoen nakende is, merken we als enkele omgebouwde vissersboten vol feestgangers en pompende beatmuziek de rust komen verstoren. Ibiza wordt wakker uit zijn winterslaap, bedenken we terwijl we ons anker lichten om terug richting haven te varen. Over enkele weken nemen feestgangers als deze misschien ook de allerstilste baaitjes in. We zijn hier net op tijd weg.

Praktisch
We huurden onze boot bij Rumbo Norte, de enige aanbieder van zeilcharters op Ibiza. Info en boekingen via Dynamer – info@dynamer.be – www.dynamer.be

Tekst: Henk Dheedene – Foto’s: Tinne Deca